Peter Paul Rubens (1577-1640) was een ongewoon erudiet kunstenaar. Hij was vertrouwd met zowel antieke als eigentijdse auteurs en ontwikkelde een heel persoonlijke theorie over de essentie van de menselijke vorm. Zijn gedachtegoed haalde hij uit onvermoede bronnen zoals de pythagorische getallenmystiek, de alchemie en de kabbala.

Hoewel Rubens in zijn tijd bekend stond om zijn intellectuele achtergrond en kennis, was dit gegeven ons tot voor kort te weinig gekend. Het is pas met het bekend raken van de afschriften van Rubens’ notitieboek dat men is gaan beseffen dat het beeld van Rubens bijgesteld moest worden. Arnout Balis en David Jaffé zullen de bevindingen van een grondige studie publiceren in deel XXV van het Corpus Rubenianum. Zo zal deze schat aan informatie terug naar behoren geapprecieerd kunnen worden.